هرگز هیچ لحظه ای عظیم تر از آن لحظه ای که می آید نیست....

لحظه های بزرگ می آیند اما به گذشته نمیروند....

هیچ لحظه ی بزرگی متعلق به گورستان نیست....

لحظه ها به ما میرسند ، ما را در میان میگیرند ، اندکی نزد ما درنگ میکنند ، اگر لیاقت بهره گیری شرافتمندانه از

آن ها را داشته باشیم ، به دادمان میرسند و اگر نداشته باشیم طبق قانون طبیعی لحظه های بزرگ واپسی مینشینند

برای مدت ها بز خوی میکنند تا باز کی .....

لحظه های تنومند پر بارو بر ، نمیگذرند تا نابود شوند...

آن ها در ظلمت تفاخر ما که خود را مالک آن لحظه ها میدانیم مومیایی نمیشوند...

و همچون سکه ای عتیقه  در صندوقی کهنه و بد قفل نمیمانند ....

آن ها عقب گرد میکنند...

شتابان و در انتظار انسان های لایق میمانند....